بخش نخست بنيان نخستين دولت اسلامى‌

1. هجرت به مدينه‌

رسالت در مسير حركت تكاملى خود و نبوّت در روند دستيابى به اهداف الهى موردنظرش، ناگزير بايد از حمايت و پشتيبانى افرادى نيك‌سرشت، و عناصرى كاملا آرمان‌خواه برخوردار باشد كه جان خود را وقف چنين آرمانى كرده باشند و در كنار شايستگى‌هايى كه سبب مصونيت آنان از انحراف و كژى مى‌گردد، همواره مهياى جانفشانى باشند.

على بن ابى طالب عليه السّلام همان عنصر بى‌نظيرى بود كه چنين ويژگى‌هايى داشت، رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم به او فرمود:

اى على! قريش دست به نيرنگ زده و تصميم به كشتن من گرفته‌اند، از ناحيه پروردگار به من وحى شده كه ديار قوم خود را ترك گويم، اكنون در بسترم بخواب و برد حضرمى مرا روانداز خود كن، تا بدين‌وسيله، دشمن از رفتن من اطلاع حاصل نكند، نظرت دراين‌باره چيست؟

على عليه السّلام عرضه داشت:

اى پيامبر خدا! آيا با خوابيدن من جان تو سالم مى‌ماند؟

فرمود: آرى. على عليه السّلام شادمان شد و از خبرى كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم درباره‌