خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم ديدار كرده بودند به‌طور نهانى در عقبه‌[1] حضور يافتند. اين افراد اين‌بار بيعت خود را با پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم بر اين اساس اعلان داشتند كه چيزى را شريك خدا قرار ندهند، دزدى نكنند، عمل خلاف عفت انجام ندهند، فرزندان خود را نكشند، به يكديگر تهمت و افترا نزنند و در انجام كارهاى نيك از دستور پيامبر سرپيچى نكنند.[2]

پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم به همين اندازه بسنده كرده، بيعت آنان را پذيرفت، مصعب بن عمير جوان را به مدينه اعزام فرمود تا امور مربوط به تبليغ و آموزش مسايل اعتقادى مردم آن ديار را برعهده گيرد و بدين‌سان پيمان عقبه نخست پايان يافت.

پيمان عقبه دوم‌

مصعب، ميان كوچه‌هاى مدينه و در جلسات مردم آن سامان به تبليغ آيين رسالت مى‌پرداخت. وى با تلاوت آيات قرآن دل و انديشه آنان را نرم مى‌ساخت و عده زيادى از مردم را به رسالت اسلامى مؤمن ساخت.

مردم مدينه پس از اسلام‌آوردن، شور و اشتياق فراوانى جهت ديدار با پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم و بهره‌مندشدن از چشمه زلال الطافش نشان دادند و از آن جناب، درخواست نمودند تا به مدينه هجرت نمايد.

با نزديك شدن موسم حج سال دوازدهم بعثت، كاروان‌هاى حاجيان به همراه نمايندگان مسلمانان كه تعدادشان به هفتاد و سه مرد و دو زن مى‌رسيد، از مدينه خارج شدند. رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم با آنان قرار گذاشت كه شبانگاه اواسط

[1] . گذرگاهى در مسير حركت مردم از مدينه به سمت مكه.

[2] . سيره نبوى 1/ 433؛ تاريخ طبرى 2/ 436.