اسم الکتاب : امام سجاد در آيينه شعر فارسى المؤلف : نقوى، محمد باقر الجزء : 1 صفحة : 194
سيد رضا مؤيد خراسانى
سيد
رضا مؤيد، فرزند سيد محمّد، در سال 1321 هجرى شمسى در شهر مشهد در خانوادهاى
مذهبى و علاقهمند به امور دينى ديده به جهان گشود. ازآثار سيد رضا مويد مى توان
به: گلهاى اشك، جلوههاى رسالت، نغمههاى ولايت، سفينههاى نور، چكامه عشق و ...
اشاره كرد.[1]
وى
با ارادت وافرى كه به اهل بيت (ع) دارد درباره امام سجاد (ع) نيز اشعارى سروده كه
مورد نظر مضمون پردازان و عاشقان خاندان عصمت و طهارت بوده است. وى در يكى از
غزلها كه ما نيز در اين مقال به آن اشاره كردهايم از زبان خود حضرت اوضاع بعد از
كربلا و سفر به شام را توصيف كرده و همچنين از حضرت زينب (س) و مقام والاى ايشان
كه همواره در كنار ايشان مونسى عطوف بوده تجليل كرده است:
لاله سرخ شهادت تن تبدار من است
چشمهفيضخدا چشمگهربار من است
حافظ خون و پيام شهداى ره دين
لبدُربار من و ديده خون بار من است
داغيكدشت شهيد و غميكخيل اسير
اينهمه بار گران بر تن بيمار من است
پاى در سلسله و دست به دامان وصال
دشمناز بى خردى در پى آزار من است
دشمنم بسته به زنجير ولى غافل از آن
كه بر انداختن ريشه او كار من است
تا براندازى بنياد ستم مى جنگم
نطق كوبنده من هر پيكار من است
[1] - سخنوران نامى معاصر ايران، برقعى، محمد باقر، نشر
خرم، قم، 1373، جلد 5، ص 3428.
اسم الکتاب : امام سجاد در آيينه شعر فارسى المؤلف : نقوى، محمد باقر الجزء : 1 صفحة : 194