استاد جلال بقايى نايينى‌

جلال بقايى نايينى، فرزند مصطفى، در سال 1287 هجرى شمسى در نايين چشم به جهان گشود، تحصيلات ابتدايى را در مكاتب قديمه آن شهر فراگرفت و از آن پس به تحصيل علوم عربيه پرداخت و در كنار آن زبان فرانسه را نيز آموخت، سپس به مطالعه دواوين شعر و ادب فارسى پرداخت، آنگاه به استخدام وزارت ماليه (دارايى) درآمد و مدت چهل سال به خدمات ادارى در وزارت دارايى اشتغال ورزيد تا بازنشسته گرديد. از بقايى دو اثر طبع و نشر يافته: يكى «تذكره سخنوران نايين» و ديگر مجموعه اشعارش به نام «پرتو انديشه».[1]

او نيز در غزلى كه به وقايع شام و كوفه اشاره دارد درباره امام سجاد (ع) چنين مى نويسد:

[1] - سخنوران نامى معاصر ايران، برقعى، محمد باقر، نشر خرم، قم 1373، جلد 1، ص 532.

[2] - انسانى، على، چراغ صاعقه( مرثيه از مدينه تا مدينه)، تهران، 1382، ص 92- 93.