شيداى گراشى‌

نامش محمد جعفر خان تخلص شعرى‌اش «شيدا» ملقب به مقتدر الممالك كه در سال 1296 ه. ق در گراش لارستان واقع در استان فارس به دنيا آمد و در سن 42 سالگى در جريان يك جنگ محلى به سال 1338 ه. ق در بلوك صحراى باغ لارستان كشته شد. نام پدرش حاج رستم خان گراشى و نام نيايش فتحعلى خان گراشى، بيگلر بيگى لارستان و بنادر بوده است.

وى داراى طبع توانا و روانى بوده و در انواع قالب‌هاى شعرى طبع‌آزمايى مى‌كرده ولى به سرودن غزل علاقه بيشترى داشته است و غزليات پرشور او از بخش‌هاى خواندنى ديوان اوست. وى با پيروى از سبك عراقى و شيوه بيانى ساده و عارى از غموضى كه داشته، موفق به آفرينش آثارى شده است كه مطالعه آنها براى اهل ادب مغتنم مى‌باشد.[1] وى مرثيه اى عاشورايى به سبك قاآنى سروده و در آن به حضرت امام سجاد (ع) نيز اشاره كرده و چنين مى سرايد:

[1] - كاروان شعر عاشورا، مجاهدى، محمد على، زمزم هدايت، قم، 1386، جلد 1، ص 486- 487.