عمان سامانى‌

ميرزا نورالله (عمان) سامانى، ملقب به تاج الشعراء فرزند ميرزا عبدالحسين (ذره) مؤلف جامع الانساب است. نياى بزرگوار وى ميرزا عبدالوهاب (قطره) و عمويش ميرزا لطف الله (دريا) است كه در ادب و عرفان دستى داشته اند. پسر عمان سامانى از تخلص (محيط) سود مى جسته و پس از پدر با شركت در يك مسابقه ادبى، لقب تاج الشعرايى پدر را از آن خود مى سازد.

عمان سامانى، شهرت بلامنازع خود را در قلمرو شعر عاشورا، مديون منظومه سنگين گنجينة الأسرار خود است كه با نگاهى عرفانى ريشه ماجراى كربلا را در روز الست جستجو مى كند و در نهايت توانايى و هنرمندى سير اين حادثه شگرف را در مقاطع مختلف زمانى به تماشا مى نشيند.

سرانجام عمان سامانى در سن 64 سالگى در زادگاه خود سامان- از توابع چهارمحال و بختيارى- به سال 1322 ه. ق به ديدار محبوب روحانى خود شتافت و جنازه او كه به صورت امانت در زادگاهش به خاك سپرده شده بود، بعدها بر اساس وصيت وى به نجف اشرف انتقال يافت و در جوار اميرمؤمنان على (ع) آرام گرفت.[1]

وى نيز به زيبايى درد دلِ اباعبدالله الحسين (ع) با خواهر گراميشان حضرت زينب (س) را كه در رابطه با تفويض نمودن امامت به حضرت سجاد (ع) و پرستارى ايشان است، چنين به نظم درآورده:

[1] - مجاهدى( پروانه)، محمد على، سيرى در قلمرو شعر نبوى، معاونب امور فرهنگى مجمع جهانى اهل بيت( ع)، قم، 1387. ص 784.