انسان‌هاى عادى و هم‌طراز دانستن با ديگران نيز غلط و ناصواب و نشانه جهالت و يا عداوت و تقصير و غفلت است.

10- نشانه كفر و شرك، بدعت‌گذارى در دين خداست و حداقل آن، اين است كه حلال را حرام و يا حرام را حلال نموده و به خداوند نسبت دهيم و يا چيزى كه در دين نيست را به نام دين و چيزى را كه از دين است را خارج از دين به حساب آوريم و موضوعات دين را مبدل سازيم و حرام و حلال خدا را تغيير دهيم و به جاى شارع مقدس اسلام، خود را در مقام تشريع قرار دهيم و يا چيزى را كه پيامبر (ص) نفرموده را داخل در دين كنيم و براساس سليقه و تمايلات نفسانى و اغراض شيطانى و هواها حكم صادر كنيم و ولايت خدا و پيامبر (ص) را به ديگران نسبت دهيم و از خاندان پيامبر (ص) سلب مى كنيم و طاغوت‌ها را ولى امر و واجب الإطاعة و مفترض الطاعة بدانيم و خون مسلمانان را براساس سليقه مباح بدانيم و مسلمانان را تكفير و تفسيق كنيم و شرايع الهى را براساس خواست خودمان و تمايلات سياسى و يا فرقه اى تغيير بدهيم و مسلمانان را دسته بندى كنيم و براى هر يك احكامى صادر كنيم و ميزان و معيار ما باشيم، نه قرآن و احكام مبين اسلامى و نه محكمات كتاب و سنت.

يا ادعاهاى پوچ و ساختگى در امر امامت و يا مهدويت بنمائيم و احكام و شرايع الهى را بر اساس سلايق خود تغيير دهيم و براساس آن حكم صادر كنيم و مسلمانان را دسته بندى و مرزبندى كنيم.

اهل بيت (ع) واسطه فيض الهى‌

اهل بيت (ع) واسطه فيض هستند و فانى فى الله و باقى ببقاء الله و علت غائى آفرينش و مظهر اسماء الله الحسنى و شفعاء روز جزاء و وسيله تقرب الى الله هستند.