15. عبدالغنى حماده در كتابش «فضل الذاكرين و رد على المنكرين» در طعن بر وهابى‌ها مى‌گويد: «همانا امامشان ابن تيميه كسى است كه علامه زمانش علاءالدين بخارى در باره‌اش گفته است: «ابن تيميه كافر است چنان كه علامه زمانش زينالدين حنبلى نيز معتقد بر كفر ابن تيميه بود». امام سبكى در باره‌اى زينالدين مى‌گويد: «او در اينكه ابن تيميه را كافر خوانده عذر دارد. چون ابن تيميه همه امت اسلامى را كافر خوانده و آن‌ها را در تفسيرش (در ذيل اين آيه‌ «اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ» به يهود و نصارى تشبيه كرده است.»

علماى مذاهب گفته‌اند: «ابن تيميه حتماً زنديق ومنكر خداست. چون به پيامبر صلى الله عليه وآله و دو صاحبش اهانت مى‌كرده است. تمام كتبش پر از معتقد بودن او بر جسم بودن خداوند است.»

علامه زمانش ابن حجر مى‌گويد: «ابن تيميه كسى است كه خدا خوار، كر وكور وگمراهش كرده است.»

علما گفته‌اند: «ابن تيميه در تكفير صحابه از خوارج پيروى كرده است.»

امامان حفاظ گفته‌اند: «ابن تيميه از جمله خوارج كذاب و دروغ‌باف است ....»

سپس احسان عبداللطيف بكرى در ادامه نوشته‌هاى خود بعد از ذكر سخنان ابن تيميه در مورد اينكه خداى متعال بالاى عرش قرار گرفته وسپس از منبر پايين آمده وگفته است كه «خدا نيز اين‌گونه مانند من به آسمان دنيا پايين مى‌آيد، مى‌گويد: «در كتاب «التوسل بالنّبى و بالصالحين» ردهاى بسيارى را بر ابن تيميه پيدا مى‌كنى. از جمله اينكه علامه شهاب الدين احمد بن يحيى حلبى بر ابن تيميه ردى در موضوع «جهت» نوشته به نام «ابطال الزعم ابن تيميه أنّ الله فوق العرش حقيقتاً» وموارد ديگر ....»