آورى كرده وجايگاه اهل سنت با وهابيت را يادآور شده است. ما پاره‌اى از مطالب اين كتاب را به گونه مختصر ذكر مى‌كنيم.

مؤلف در مقدمه كتابش گفته است: «برادر مسلمان! آيا حقيقت وهابيت را مى‌شناسى؟ آيا مى‌دانى كه مذهب وهابى را محمد بن عبدالوهاب نجدى پايگزارى كرده است؟ آيا مى‌دانى كه او عقايد خويش را از احمد بن تيميه برگرفته است؟ آيا مى‌دانى كه عقايد او خارج از مذهب چهارگانه ما اهل سنت است؟ آيا اين‌ها را مى‌دانى يا نه؟

سپس آيا مى‌دانى كه مذهب چهارگانه ما اهل سنت حكم بر گمراهى وخارج از راه مؤمنين بودن پيشواى وهابيت وپيروانش را كرده‌اند؟ همانا خداوند مى‌فرمايد: «كسى كه بعد از آشكار شدن حق با پيامبر صلى الله عليه وآله مخالفت كند و از راهى غير از راه مؤمنين پيروى نمايد، ما او را به همان راهى كه مى‌رود مى‌بريم و به جهنم داخلش مى‌كنيم كه جايگاه بدى است.[1] چه راست فرموده خداى بزرگ!

آيا مى‌دانى كه جماعتى از علماى ما اهل سنت و جماعت، كتاب‌هايى را بر رد پايگزار اين مذهب و امامش ابن تيميه نوشته و بر باطل بودن اين جريان حكم كرده‌اند؟ آيا اين‌ها را مى‌دانى يا نه؟

آيا مى‌دانى كه علماى مكه بر ملحد (منكر خدا) و بدبخت بودن ابن عبد الوهاب حكم كرده و او را به خبيث بودن، بى‌حيا، كور و گمراهى، تحريف ودروغگويى و تهمت بستن به خدا و كفر بر قرآن وصف كرده و بارها او را لعنت كرده‌اند، آيا اين‌ها را مى‌دانى يا نه؟

[1] . سوره نساء، آيه 115.