الإسلام، وأنتم ومشايخكم ومشايخهم لم يفهموه، ولم يميزوا بين دين محمد صلى الله عليه وآله ودين عمرو بن لحي، الذي وضعه للعرب، بل دين عمرو عندهم دين صحيح، ويسمونه رقة القلب؛[1] شما اقرار داريد: سخنى كه من در باره معناى (لا اله الا الله) بيان كردم حق است وشكى در آن نيست. پس وقتى به اين معنا اقرار مى‌كنيد پس شما از كسانى هستيد كه خدا دين اسلام را براى شما بيان كرده است، ولى شما (علماى اهل سنت) واستادانتان واستادان استادانتان معناى «لا اله الا الله» را نفهميديد و بين دين محمد صلى الله عليه وآله و دين عمرو بن لحى كه براى عرب درست كرد، فرق نگذاشتيد، بلكه دين عمرو بن لحى نزد اين‌ها دين صحيح است و آن را رقت قلب نام مى‌گزارند.

ابن فرحان نيز اين دو سخن ابن عبدالوهاب را در كتاب خود نقل كرده وسپس ابن فرحان مى‌گويد: «بدون ترديد اين تكفير خيلى روشن علماى بزرگ وقضات نجد واساتيد آن‌ها واساتيد اساتيد آن‌هاست چه رسد به عوامشان.»[2]

زينى دحلان نيز به اين سخنان ابن عبدالوهاب اشاره كرده و آن را در كتابش نقل كرده است.

اما عمرو بن لحى كه ابن عبدالوهاب گفته است: مسلمين وعلماى زمانش (وبالتبع تمام امت اسلام) دين او را صحيح‌تر از دين پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله مى‌دانسته‌اند، كسى است كه پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله و مسلمين در باره او گفته‌اند:

[1] . درر السنية فى الكتب النجدية، ج 10، ص 57 و ج 13، ص 54.

[2] . داعية و ليس نبيا، ص 82 به نقل از كتاب، الدرر السنيه فى الكتب النجدية، ج 10، ص 51.