عمر رضا كحاله مى‌گويد: «سليمان بن عبدالوهاب برادر محمد بن عبدالوهاب كه پايگزار مذهب وهابى است، بوده ومؤلف اين دو كتاب است.»[1] ودو كتاب فوق را نام برده است.

زركلى (كه خود وهابى محسوب مى‌شود) كتاب ديگرى را نيز نام برده است. او مى‌گويد: «سليمان بن عبدالوهاب برادر رهبر نهضت اصلاح‌طلب با برادرش به مخالفت برخاست و كتاب‌هايى در اين مورد نوشت كه از جمله آن‌هاست «الرد على من كفر المسلمين بسبب نذر لغير الله» (رد بر آن كسى كه مسلمانان را به خاطر نذر به غير خدا كافر دانسته است.)[2]

ديگران نيز گفته‌اند: «محمد بن عبد الوهاب همه‌ى مسلمانان را كافر مى‌خواند، به اين تهمت كه آن‌ها به پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله توسل مى‌نمايند و بر قبور بزرگان دين گنبد و بارگاه مى‌سازند و به زيارت قبر پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله مى‌روند و ....»[3]

در همين كتاب‌هاى ياد شده، آمده است كه ابن عبدالوهاب با كمك محمد بن سعود امير «درعيه» (كه پايگزار مملكت سعودى است (به زادگاه خود عيينه حمله كرد و خيلى از مردم آن را كشت و خانه‌هايشان را غارت كرد و لشكريانش (به مانند لشكر مولايش يزيد بن معاويه) به زنان آن شهر تجاوز كردند. سپس به شهرهاى ديگر نيز حمله كرد ومردم هر شهرى را كه عقايدش را قبول نمى‌كردند كشته و آن شهرها را غارت مى‌كردند.

[1] . معجم المؤلفين عمر رضا كحاله، ج 4، ص 269.

[2] . الاعلام زركلى، ج 3، ص 130.

[3] . تاريخ نجد آلوسى؛ صواعق الالهيه برادرش سليمان؛ فتنة الوهابية زينى دحلان.