نويسنده كتاب «مقالاةالسنية فى كشف الضلالات احمد ابن تيميه» در مورد اين عمل ابن عمر مى‌گويد: «اين عمل عبد الله بن عمر استغاثه به پيامبر است، با لفظ يا محمدا! و آن در نزد وهابى‌ها پس از مرگ آن حضرت كفر است. پس وهابى‌ها چه مى‌كنند؟ آيا از تكفير كسى كه يا محمدا مى‌گويد برمى‌گردند، يا از ابن تيميه در اين مورد برائت مى‌جويند؟. چون ابن تيميه در نزد آن‌ها به شيخ الاسلام ملقب شده است. اى واى از اين شرمندگى بر آن‌ها! ابن تيميه امامشان است و ابن عبد الوهاب تمام افكارش را كه با آن با مسلمين مخالفت كرده از او گرفته است. و بنابر عقيده‌اى كه آن‌ها دارند چنين مى‌شود كه ابن تيميه را كافر داسته‌اند، به خاطر اينكه ابن تيميه چيزى را كه شرك است، پاكيزه و خوب دانسته است.»[1] چنين استغاثه ابن عمر را در كتاب «كلم‌الطيب» اش آورده است.

«ان رجلا خدرت رجله عند ابن عباس فقال له اذكر احب الناس اليك فقال: يا محمد، فكأنما نشط من عقال؛[2] پاى مردى در حضور ابن عباس بى حس شد. ابن عباس به او گفت: محبوب‌ترين شخص در نزدت را ياد كن. او گفت: اى محمد صلى الله عليه وآله! راوى مى‌گويد: گويا به حال آمد و با نشاط شد.»

اين‌جا ابن تيميه چيزى را كه به عقيده خودش و بخصوص پيروانش شرك است از جمله جيزهاى خوب و پاكيزه برشمرده و در كتابش كه «كلمات پاكيزه» نام دارد اين دو خبر را وارد كرده است.

همه اين سخنان ابن تيميه دلالت بر اين مى‌كند كه او بنابر عقيده خودش و به خصوص پيروانش بايد از مشرك‌ترين مردم باشد؛ چون خيلى از سخنان او كه در

[1] . مقالات‌السنية فى كشف الضلالات احمد ابن تيميه، ص 279.

[2] . الكلم الطيب ابن تيميه، ص 73.