جزرى حنفى نيز اين حديث را متواتر دانسته است.[1]

ذهبى مى‌گويد:

جمع (الطبرى) طرق حديث غدير خم في أربعة أجزاء رأيت شطره فبهرني سعة رواياته وجزمت بوقوع ذلك؛[2] طبرى طرق حديث غدير خم را در چهار جزء جمع كرده، من مقدارى از آن را ديدم و فراوانى‌آن مرا حيرت زده كرد و يقين كردم كه اين داستان اتفاق افتاده است.

ابن حجر مى‌گويد:

واما حديث «من كنت مولاه فعلي مولاه» فقد أخرجه الترمذي والنسائي وهو كثير الطرق جدا وقد استوعبها بن عقدة في كتاب مفرد وكثير من اسانيدها صحاح وحسان؛[3] اما حديث «من كنت مولاه فعلى مولاه» در واقع داراى اسانيد بسيارى است ... و بسيارى از سندهاى آن صحيح وحسن هستند.

همين مقدار براى شناخت عظمت اين حديث شريف كفايت مى‌كند و الا تصريح محدثين به تصحيح آن فراوان است. احمد بن حنبل كه ابن تيميه به دروغ مى‌گويد كه اين حديث را حسن دانسته تنها در مسندش اين حديث را از نه نفر از شيوخش با يازده سند روايت كرده است و عبدالله در مسند جمعا با پانزده سند اين حديث را نقل كرده و نسائى با چهارده سند آن‌را در سنن الكبرى و خصائصش روايت كرده و هيثمى در كتابش بيش از بيست سند اين حديث را صحيح و حسن‌

[1] . اسنى المطالب، ص 3.

[2] . سير اعلام النبلاء، ج 14، ص 277.

[3] . فتح البارى، ج 7، ص 61.