كه آن گروه بر حق و بر هدايت هستند.»[1] ابن حجر و هيثمى سند اين حديث را صحيح دانسته است.

6. پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله به همسران خويش فرمودند: «كدام يك از شما صاحب شتر سرخ مو خواهد بود كه خروج مى‌كند و سگ‌هاى حوئب بر سرش پارس مى‌زند وكشتگان فراوانى در اطرافش به زمين مى‌افتند و او تا نزديكى كشته شدن مى‌رود، ولى نجات مى‌يابد؟.»[2] اين حديث از ابن عباس، عايشه و ابورافع روايت شده است. هيثمى و متقى هندى در دو مورد سند اين حديث را صحيح دانسته‌اند.

7. پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله به همسرانشان فرمودند: «گويا من مى‌نگرم به يكى از شما كه سگ‌هاى سرزمين حوئب بر او بانگ مى زند ... برحضر باش اى عايشه از اينكه مبادا آن زن تو باشى.»[3] حاكم و متقى سند اين حديث را صحيح دانسته‌اند.

8. عايشه (هنگام حركت سپاهيانش به سوى بصره) آن وقت كه از نزد آب‌هاى بن عامر عبور مى‌كرد، بانگ سگ‌هايى را شنيد. پرسيد: «اين چه آبى است؟» گفتند: «آب حوئب.» عايشه با ناراحتى گفت: «مرا برگردانيد.» من از پيامبر صلى الله عليه وآله شنيده بودم كه به همسرانش مى‌فرمود: «در چه حال خواهد بود يكى از شما آن زمانى كه سگ‌هاى حوئب به او بانگ زنند؟» (در بعضى اخبار آمده كه طلحه و

[1] . مسند بزار، ج 7، ص 236، ح 2810؛ مجمع الزوائد، ج 7، ص 236؛ فتح البارى، ج 13، ص 55 و 85.

[2] . مسند احمد، ج 6، ص 52 و 97؛ ج 7، ص 78 و 140، ح 23733 و 24133؛ مسند ابو يعلى، ج 8، ص 282، ح 4868؛ مصنف ابن ابى‌شيبه، ج 15، ص 260 و 265، ح 19361 و 19617؛ تاريخ طبرى، ج 4، ص 459، ج 5، ص 178؛ مجمع الزوائد، ج 1، ص 234، ج 7، ص 234؛ كنز العمال، ج 6، ص 83، ح 31667 و 31668 و ج 11، ص 334، ح 31668 و 31671.

[3] . المستدرك على الصحيحين، ج 3، ص 119؛ دلائل النبوة، ج 6، ص 411؛ كنز العمال، ج 11، ص 336، ح 31671.