را از او دور كن!» اميرالمؤمنين فرمودند: «بعد از آن هيچ‌گاه گرمى و خنكى مرا اذيت نكرد.»

اين حديث را اميرالمؤمنين عليه السلام (با دو سند)، ابن عباس، جابر، بريده، (با سه سند)، ابوليلى، ابوسعيد خدرى، سلمه و عمار روايت كرده‌اند.[1]

اين لفظ را ابن ابى‌شيبه و بزار و برخى ديگر روايت كرده‌اند و سندش صحيح است و متقى در باره‌اى همين لفظ مى‌گويد: طبرى سند اين حديث را صحيح دانسته است. بقيه به صورت: «ابوبكر و عمر پرچم را گرفتند و بدون پيروزى برگشتند» اين داستان را نقل كرده‌اند. حاكم و ذهبى سه سند اين حديث را وهيثمى پنج سند اين حديث را صحيح دانسته‌اند و شعيب و البانى نيز سند اين حديث را صحيح دانسته‌اند.

ابن حجر مى‌گويد: «اين حديث را بخارى ومسلم مختصر وكوتاه نقل كرده‌اند (و هيچ اشاره‌اى به پرچم‌گيرى ابوبكر و عمر نكرده‌اند.) اصل قضيه اين بوده كه ابتدا پرچم را ابوبكر مى‌گيرد و بدون پيروزى بر مى‌گردد و بعد عمر مى‌گيرد ....»[2]

[1] . مصنف ابن ابى‌شيبه، ج 6، ص 367، ح 32080؛ ج 7، ص 394، ح 36883؛ مسند احمد، ج 3، ص 16، ح 11138، ح 5، 353 و 358، ح 23043 و 23081؛ مسند بزار، ج 2، ح 496، ج 3، ص 22، ح 770؛ سنن الكبرى نسائى، ج 5، ص 108 و 189، ح 8401 تا 8403 و 8601؛ المستدرك على الصحيحين، ج 3، ص 39 و 40، ح 4337 تا 4339؛ مسند رويانى، ج 2، ص 261، ح 1172؛ سنن ابن ماجه، ج 1، ص 43، ح 117؛ معجم الكبير، ج 7، ص 77 و 357، ح 5785 و 6303؛ معجم الصغير، ج 2، ص 65، ح 790؛ معجم الاوسط، ج 3، ص 152، ح 2307؛ تاريخ طبرى، ج 2، ص 136 و 137، ج 3، ص 11 و 12؛ سيره ابن هشام، ج 4، ص 305؛ مسند حارث، ج 2، ص 499، ح 1346؛ مسند ابو يعلى، ج 2، ص 708، ح 696؛ تاريخ بخارى، ج 7، ص 263، ح 6421؛ مجمع الزوائد، ج 6، ص 150 و 151، ج 9، ص 124؛ فتح البارى، ج 7، ص 183 و 184؛ كنز العمال، ج 13، ح 36388.

[2] . فتح البارى، ج 7، ص 384.