كه على را اطاعت كند، در واقع مرا اطاعت كرده وهر كه على را نافرمانى كند، حتماً مرا نافرمانى كرده است.

اين حديث در مصادر مذكور از اميرالمؤمنين عليه السلام، ابوذر، حذيفه، ابوبرزه، يعلى بن مرّه، ام‌سلمه و عايشه روايت شده است و حاكم و ذهبى سند آن را صحيح دانسته‌اند.

6. پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله فرمودند:

يا علي من فارقني فقد فارق الله ومن فارقك يا علي فقد فارقني؛

اى على، هر كه از من جدا شود، از خدا جدا شده وهر كه از تو جدا شود، در حقيقت از من جدا شده است.[1]

اين حديث نيز از ابوذر، عمر، ابو هريره، ابن عمر و بريده روايت شده است.

حاكم وهيثمى سند اين حديث را صحيح دانسته‌اند.

پس همه‌ى اين اخبار صحيح، دلالت بر معصوم بودن امير المؤمنين عليه السلام وواجب بودن اطاعت از آن حضرت را دارد. اما اينكه ابن تيميه مى‌گويد: «صحابه وپيروان على با او مخالفت مى‌كردند» اگر فرضاً چنين نقلى را صحيح بدانيم جوابش اين است كه نه اينكه بعضى از صحابه، بلكه اگر همه‌اى آن‌ها با آن حضرت مخالفت مى‌كردند نيز هيچ‌گونه خللى بر معصوم بودن آن حضرت وارد نمى‌شد ومخالفت آنها معصوم بودن آن حضرت را نمى‌تواند نقض بكند، بلكه‌

[1] . معجم الكبير، ج 12، ص 496، ح 13559؛ تاريخ الكبير بخارى، ج 7، ص 333؛ معجم الاوسط، ج 6، ص 162، ح 6085؛ مسند بزّار، ج 9، ص 455، ح 4066؛ فضائل الصحابه، ج 2، ص 570، ح 962؛ المستدرك على الصحيحين، ج 3، ص 124 و 142، ح 4624 و 4703؛ مجمع الزوائد، ج 9، ص 128 و 135؛ ميزان الاعتدال، ج 2، رقم 2779؛ كنز العمال، ج 11، ح 32974 الى 32976.