«و بر ظالمان تكيه ننماييد كه سبب مى‌شود تا آتش شما را فرا گيرد.»[1] وتكيه بر ظالمان از رساترين جرح است ....[2]

زهرى نه اينكه به آن ظالمان تكيه كرده بود، بلكه سبب توجيه عمل ظالمانه‌اى آن‌ها بود. او كسى بود كه فضائل اهل بيت عليهم السلام را به خاطر راضى داشتن امراى بنى اميه پنهان مى‌داشت و محدثان بزرگى مانند سعيد بن مسييب به خاطر نوكرى‌اش به بنى اميه او را سرزنش كرده و به او حديث تعليم نمى‌دادند و موارد زياد ديگر كه مى‌توانيد براى آشنايى با آن‌ها به شرح حال زهرى به كتاب‌هاى المجروحين ابن حبان، تاريخ ابن عساكر و سير اعلام النبلاء مراجعه كنيد.[3]

ابن تيميه به برخى دروغ‌ها و افسانه‌هاى ديگر نيز به مانند اين دروغ‌ها در طعنه به امير المؤمنين چنگ زده كه ما به همين مقدار در اين مورد بسنده مى‌كنيم.

ابن تيميه و مقدار آگاهى اميرالمؤمنين عليه السلام از سنت پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله‌

ابن تيميه ادعا مى‌كند كه اميرالمؤمنين عليه السلام به سنت‌هاى پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله آگاهى كامل نداشته است. اينك بعضى از ادعاهاى ابن تيميه در اين زمينه:

1. «خيلى از سنت‌هاى پيامبر صلى الله عليه وآله بر على پنهان مانده بود و على با همان حال (يعنى آن‌ها را نشناخته) از دنيا رفت.»[4]

[1] . هود، آيه 113.

[2] . الصحبة و الصحابه ابن فرحان، ص 136.

[3] . براى آشنايى با زهرى به شرح حال او در كتاب« امام بخارى و جايگاه صحيحش» مراجعه شود.

[4] . منهاج السنة، ج 6، ص 43.