گاهی به اَدا، گاهی به اصول، گاهی به خدا، گاهی به رسول.

درباره افرادی که از نظر ظاهر و افکار هر زمان بنابر منافع خود به شکلی در می آیند. گاهی عابد، گاهی دنیا پرست.

اَدا: تقلید، بازی. اصول: قاعده.

گدا به گدا رحمت به خدا.

خدا به آن کریمی و بزرگی به همه بندگان رزق و روزی می دهد ولکن گدا راضی نیست که گدای دیگر روزی بخورد.

کنایه از اینکه من هم مثل تو ندارم و تنگدست ام و از خداوند باید بخواهیم و یا اینکه کسی که در مسائل و مشکلات زندگی خود مانده است در عین حال به یاری کسی برود تا مشکلات او را حل کند.

گر تو نباشی یار من، خدا بسازد کار من.

اگر همه کس مرا تنها و بی یار بگذارند باز هم جای نگرانی نیست چراکه خدای مهربان بهترین دوست و یاور من است و اوست که اسباب موفقیت و پیروزی را فراهم می آورد.