مطلبى كه اخيرا مطرح شده اين است كه چگونه از محصولات دارويى حمايت شود به گونه‌اى كه مردم كشورهاى فقير براى دستيابى به دارو دچار مشكل نشوند- و همگام با آن نقش سيستم اختراع در ايجاد انگيزه تحقيق و توسعه براى خلق داروهاى جديد از بين نرود. راه‌هاى انعطاف‌پذيرى چون اعطاى امتياز اجبارى در موافقتنامه‌

TRIPS

پيش‌بينى شده‌اند، اما برخى دولت‌ها از چگونگى تفسير اين مواد و نحوه احترام به حقوق خود در استفاده از آنها اطمينان ندارند.

بخش عمده‌اى از مطالب فوق هنگامى كه وزيران‌WTO بيانيه‌اى ويژه در كنفرانس وزراى دوحه در نوامبر سال 2001 صادر كردند، حل و فصل شد. آنها توافق نمودند كه موافقتنامه‌TRIPS نبايد اعضا را از اتخاذ تدابيرى براى حمايت از بهداشت عمومى منع كند. آنها مواردى را كه موافقتنامه‌TRIPS براى كشورها انعطاف پذيريهايى را در نظر گرفته بود، مورد تأكيد قرار دادند و درباره تمديد معافيت‌هاى كشورهاى با حداقل توسعه‌يافتگى از حمايت از اختراعات دارويى تا سال 2016 توافق نمودند.

درباره يك سئوال باقيمانده يعنى- درباره چگونگى ايجاد انعطاف بيشتر در برخورد با كشورهايى كه قادر به توليد داخلى محصول دارويى نيستند و ناچارند داروهاى اختراعى را با صدور مجوز اجبارى وارد كنند- آنها ضرورت كار بيشتر را در شوراى‌TRIPS تصويب نمودند. در 30 اوت 2003 با توافق درباره اسقاط يك تعهد، اين انعطاف تأمين شد.

- طرحهاى ساخت مدارهاى يكپارچه‌

مبناى حمايت از طرحهاى ساخت مدارهاى يكپارچه(Topographies) در موافقتنامه,TRIPS پيمان واشنگتن براى داراييهاى فكرى مرتبط با مدارهاى يكپارچه است كه در چارچوب سازمان جهانى داراييهاى فكرى قرار مى‌گيرد. اين موافقتنامه در سال 1989 پذيرفته شد اما هنوز لازم الاجرا نشده است. موافقتنامه‌TRIPS مقررات ديگرى نيز دارد، مانند اينكه حمايت بايد براى حداقل 10 سال وجود داشته باشد.