توسعه را با محدوديت مواجه نموده است. براى مثال «تعرفه‌هاى حداكثر»[1] كه نسبتا تعرفه‌هاى بالايى هستند و معمولا روى محصولات «حساس» وضع شده‌اند. به طور كلى براى كشورهاى صنعتى‌شده تعرفه‌هاى 15% و بالاتر از آن به عنوان «تعرفه‌هاى حداكثر» شناسايى مى‌شوند.

مثال ديگر «تعرفه افزايشى» است كه براساس آن عوارض بر واردات محصولات نيمه‌ساخته، بيشتر از مواد اوليه است و اين عوارض در مورد محصولات ساخته شده باز هم در سطح بالاترى قرار دارد. اين رويه، از صنايع فرآورى محصولات داخلى حمايت و از توسعه فعاليت فرآورى در كشورهاى توليدكننده مواد اوليه ممانعت مى‌نمايد.

اين مذاكرات در گوره مذاكره‌كننده دسترسى به بازار جريان مى‌يابد.

جنبه‌هاى تجارى حقوق دارايى فكرى(TRIPs) (پاراگراف 17 تا 19)

TRIPs

و بهداشت عمومى: در اعلاميه، وزيران تأكيد دارند كه اجرا و تفسير موافقتنامه‌TRIPs به روشى كه بهداشت عمومى را تقويت كند- با تشويق دسترسى به داروهاى موجود و توليد داروهاى جديد- از اهميت برخوردار است. آنها به اعلاميه جداگانه خويش در اين رابطه تصريح كردند.

اين اعلاميه جداگانه در زمينه‌TRIPs و بهداشت عمومى و در واكنش به مسائلى در ارتباط با اجراى احتمالى موافقتنامه‌TRIPs براى دسترسى به داروها تدوين شده است.

اعلاميه مزبور تأكيد دارد كه موافقتنامه‌

تاريخ‌هاى كليدى: دارايى‌هاى فكرى‌

گزارش به شوراى عمومى- راه‌حل در مورد مجوزهاى اجبارى و فقدان ظرفيت توليدات دارويى: تا آخر 2002 گزارش به-TNC اقدام در مورد موضوعات اجرايى مهم طبق پاراگراف 12: تا آخر 2002

مهلت- مذاكرات در مورد نظام ثبت نشانه‌هاى جغرافيايى (مشروبات الكلى):

تا كنفرانس وزيران در مكزيك در 2003 مهلت- مذاكرات درباره موضوعات محوله در اعلاميه دوحه: تا اول ژانويه 2005

كشورهاى با حداقل توسعه‌يافتگى مقررات اختراعات دارويى را عملى سازند: 2016

[1] .Tariff peaks