در
هفتمين روز رحلت حضرت آيت اللّه حاج شيخ يوسف ايروانى (ره) كه مجلس يادبودى در
مسجد بينائى واقع در خيابان مولوى مقابل خانىآباد تهران برگزار گرديد.
ناگهان
صداى مهيب انفجار اندوه، در بيت مرحوم ايروانى به گوش رسيد و فرزندان ايروانى را
كه در فراق و هجران پدر مىسوختند و گريه به آنان امان نمىداد و قطرات اشك
سوزانشان بر پهنه صورتشان فرو ميريخت و لوله غم و اندوه عظيمى رخ داده و به
ماتمزدگان ايروانى اعلام نمودند كه:
مامتان
نيز به لقاء خداوند شتافت
مادرى
كه موقعيّت خود را در قالب سنّت، فرهنگ، دين، و بافت فكرى حفظ كرده و خطرات مسخ
فرهنگى را درك و هوشيارانه نقش مادرى را ايفا نموده بود. مادرى كه حافظ مصحف شريف
آسمانى بوده و پيكرش مالامال بيان وحى بود، بانوئى كه لياقت همسرى مرد حق پيدا
كرده و با آنكه دختر عموى مرحوم ايروانى بود و به اين نسب و حسب مىباليد، مع هذا
مباهات ميكرد كه زوج يك روحانى متعهّد است او همراه با توشهاى پربار دعوت حق را
لبيك گفت و آغوش سرد خاك را در هفتمين روز رحلت زوج بيدار و آگاهش براى ابد پذيرا
گرديد و اقارب و خويشان بالأخص فرزندان خويش را براى هميشه داغدار نمود.
پيكر
پاك اين مادر بافضيلت پس از تشييع به بهشت زهرا قطعه 73 رديف 59 منتقل و مدفون
گرديد.