درخواست سازش، ميانجيگرى يا هر طريق ديگرى (موسوم به مساعى جميله) نمايد.

اين روش رفع منازعات در كليه موارد امكان‌پذير است اما بايد دو طرف اختلاف بر آن اتفاق نظر داشته باشند. اگر يك كشور با حداقل توسعه يافتگى تقاضاى خود را بعد از مرحله اول (منظور از مرحله اول مرحله مشورت بين دو گروه درگير است) كه با شكست مواجه شده است، مطرح نمايد مديركل يا رئيس ركن حل اختلاف بايد از كليه امكانات خود براى حل مناقشه قبل از مطرح شدن درخواست در هيئت رسيدگى استفاده كنند.

واقعه 1997: اجلاس عالى كشورهاى با حداقل توسعه‌يافتگى‌

يك نتيجه «برنامه اقدام»، تشكيل اجلاس وزراى كشورهاى با حداقل توسعه‌يافتگى به تاريخ اكتبر 1997 در ژنو است. سازمان تجارت جهانى اين اجلاس را مشتركا با آنكتاد (كنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل) و مركز تجارت بين‌الملل(ITC) [1] ترتيب داد. ساير شركت‌كنندگان در اين اجلاس، مؤسسات مالى و اقتصادى بين‌المللى از قبيل بانك جهانى، صندوق بين‌المللى پول و برنامه عمران سازمان ملل بودند. اين اجلاس با رويكرد منسجم و عمومى و باهدف كمك به اين كشورها براى استفاده مؤثرتر از سيستم تجارى تشكيل شد. اجلاس مزبور براى كشورهاى توسعه يافته فرصتى فراهم آورد تا دسترسى كشورهاى با حداقل توسعه‌يافتگى به بازارهاى خود را بهبود بخشند.

يك «خانه» در ژنو: حضور داشتن مهم است ولى براى همه ميسر نيست‌

عمده امور ادارى سازمان تجارت جهانى در ژنو انجام مى‌شود. البته امور غير ادارى نيز در ژنو است كه به اندازه امور ادارى اهميت دارد. داشتن يك دفتر نمايندگى دائمى در ژنو مى‌تواند گران و پرهزينه باشد. فقط در حدود 3/ 1 از 30 كشور با حداقل توسعه يافتگى در سازمان تجارت جهانى داراى دفتر نمايندگى دائمى در ژنو هستند كه تمام فعاليتهاى سازمان ملل و سازمان تجارت جهانى را انجام مى‌دهند. بر اساس مذاكرات به آمده در مقر سازمان تجارت جهانى در ژنو، دولت سوييس موافقت‌

[1] (*)International Trade Center