حضرت آيت اللّه العظمى ميرزا على ايروانى «ره» از ديدگاه محقق مدقق، تميمى مؤلف محترم مشهد الامام‌[1]

ميرزا على ايروانى فرزند شيخ عبد الحسين ابن مولا على اصغر خطيب حائرى ايروانى، از حجج برجسته و داراى تقوا و عالم به علم فقه و اصول و داراى شخصيت ممتاز بوده و از اساطين نجف اشرف به حساب آمده است. وى از تلامذه آيت الله سيد محمد كاظم يزدى و آيت الله آخوند خراسانى «رحمهم الله تعالى سبحانه» مى‌باشد.

بعد از وفات اساتيد بزرگوارش به كربلا مهاجرت نمود و در بحث زعيم الطائفه آيت الله شيخ محمد تقى شيرازى «ره» حاضر شده است ولى بعد از بدرود حيات استادش مجددا به نجف اشرف مراجعت نمود و بر مسند تدريس تكيه زد و به بحث و درس رسمى حوزه علميه نجف اشرف پرداخت.

تأليفات قيمه آن رادمرد

آثار قلمى و تأليفات نافعه‌اى از او بجاى مانده از جمله حاشيه بر مكاسب شيخ انصارى رحمة اللّه عليه و حاشيه بر كفاية الاصول، و رساله عمليه به زبان فارسى و رساله در فروع علم اجمالى و كتابهائى در طهارت و صلاة و حج و غير اينها.

[1] مشهد الإمام جلد 4 ص 18 چاپ نجف سنه 1374 ه ق مطبعة الحيدرية.