مشكلات و چشم‌اندازها در اقتصاد ارمنستان‌

هنوز اقتصاد ارمنستان از عوارض مديريت ادارى متمركز رنج مى‌برد. غالب مشكلات مهم كه اقتصاد ملى با آنان روبروست عبارتند از:

كاهش كارآئى، افزايش هزينه توليد، سطح پائين تكنولوژى، فقدان انگيزه‌ها براى نوآورى در صنعت و ناكامى در بهبود كيفى محصولات، تا اواسط دهه 1980 اين مشكلات تشديد و منجر به ركود و ناثباتى گرديد در نتيجه، تعداد زيادى شركت‌هاى صنعتى گرفتار دشواريهاى مالى شده و به زياندهى افتادند. دولت مى‌گويد: اصلاح ساختار اقتصادى نيازمند تلاشهاى مصمّم ملّى براى تجديد فعاليت بخش صنعت با تكيه بر منابع محلى بطور عام صنايع با تكنيك بالا بطور خاص مى‌باشد. همچنين دولت مى‌گويد: منابع انسانى با مهارت‌هاى سنتى براى ساخت صنايع دستى به ميزان زياد فراهم است اما به‌دليل اتّكاء زياد به تأمين مواد خام از ديگر جمهورى‌هاى اتحاد شوروى سابق، ارتباطات درون بخشى شاخه‌هاى اقتصاد ملى به‌شدت تضيف شده‌اند. اين امر ناشى از حضور اولويت‌هاى همكارى بين جمهورى‌ها به‌جاى اولويتهاى توسعه ملّى بوده است. با اين همه هدف مقطعى و عمده ارمنستان بازسازى صنايع زيربنايى در مناطق زلزله‌زده است.

گفته شده است كه اين فرايند مى‌تواند فرصت‌هاى تازه‌اى را براى صنعت ساختمان فراهم نمايد دولت علاقمند است با كمكهاى‌