وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ‌

يعنى: خويشان خود را به يكتاپرستى دعوت نما و آنان را از عذاب من بترسان.

واژه «عشيره» در اصل از ماده «عشرة» (عدد ده) گرفته شده و چون عدد ده در حدّ خود يك عدد كاملى است لذا عرف به جمعيّت بستگان كه يك جمع كاملى است «عشيره» مى‌گويد.

و واژه «معاشرت» نيز از همين ماده لغوى مشتقّ است، چرا كه انسانها را به‌صورت مجموعه كاملى درمى‌آورد.

امير مؤمنان و سرور آزادمردان و موحّدان در توصيه خود به فرزند دلبندش امام حسن مجتبى عليه السّلام مى‌فرمايد:

«أكرم عشيرتك فإنّهم جناحك».

يعنى: قبيله خود را گرامى بدار، زيرا آنها بال و پر تو مى‌باشند.

آرى برادر!

انسان موجودى پويا و اجتماعى است كه مدام از حجاب و جهل خويش رنج مى‌برد.

انديشمندان معتقدند كه آدمى بايد با تمام وجود كوشيده تا از اسرار تكوين و شناخت نسب خود آگاهى يابد و خود را دريابد و بشناسد كه كيست و چيست؟ تا در نتيجه مكارم اخلاق را تعقيب نموده و اصالت خويش را حفظ و به نسل آتى معرّفى كند، زيرا به همان اندازه كه نداشتن نسب صحيح نوعى حقارت براى آدمى محسوب مى‌گردد شناخت نسب و معرّفى تشجير خود هم نوعى از محاسن و مكارم اخلاقى به حساب مى‌آيد.

براين اساس حقير قطمير كوشيدم تا سلسله نسب خويش را به نظر