تقواى علمى و عملى مرحوم آيت الله مامقانى «ره»

شيخ احمد كفائى فرزند مرحوم آخوند «ره»[1] صاحب كتاب‌

[1] در كتاب مكارم الآثار جلد 1 ص 29 بنقل از حبيب السير آمده است:

واو كلمه آخوند معدوله و الف بعد از آن مكتوبه غير ملفوظه مى‌باشد، و خود واضح است كه اين كلمه مشتق از خواندن فارسى است، و ظاهرا صرف نظر از الف ممدوده در اوّل صيغه مفرد مغايب از فعل ماضى مى‌باشد( سوّم شخص مفرد ماضى مطلق) و مقصود استاد درس است كه بر شاگرد چيزى را خوانده باشد.

در مقتبس الأثر جلد 2 ص 8 آمده:

آخوند بالمد و ضم الخاء كلمه فارسيه است، قد يستعمل في عصرنا المتأخّرين على أهل العلم الّذين كانوا في العجم، و مركب است از آقا و خواند.

و در فرهنگ آموزگار آمده است كه آخوند صفت حقيقى دانا و ملّا، و كسى‌كه دانشهاى دين را بياموزد.

در برخى از كتب كلمه آخوند را بدون( و) يعنى بصورت( آخند) نوشته‌اند.

در ريحانة الأدب جلد 1 ص 15 آمده است كه در اصطلاح متقدّمين از علماى معقول واژه آخوند بصورت مطلق مربوط به مرحوم ملا صدرا شيرازى است، ولى ناگفته نماند كه در اصطلاح علماى معقول عصر حاضر كلمه آخوند منحصر است به مرحوم آخوند ملّا محمد كاظم خراسانى صاحب كفاية الاصول ولى عدّه كثيرى از علما و دانشمندان نيز به نام آخوند شهرت داشته و دارند كه جهت آشنائى با آنان به كتاب پر ارج تذكرة القبور تأليف مصلح الدين مهدوى مراجعه فرمائيد.