سيد الشهداء عليه السّلام انجام مى‌گيرد از جمله امورى است كه در اخبار مستفيضه بلكه متواتره صريحا به آن امر شده است، و به‌قدرى مورد تشويق رهبران دينى قرار گرفته كه در روايات مأثوره آمده است كه ريختن اشك براى امام حسين عليه السّلام و لو بقدر جناح بعوضة (پر يك پشه) يعنى تر شدن چشم موجب غفران و آمرزش گناهان مى‌باشد، و يا در روايات ديگر آمده كه: قطره اشك چشم سوگواران در مصيبت ابا عبد اللّه الحسين عليه السّلام اگر بر جهنّم سوزان وارد شود موجب انعدام حرارت و انقلاب او به بردا و سلاما مى‌گردد، البتّه.

پرواضح است كه شعائر حسينى بدون شك موجب توحيد صفوف و اجتماع افراد و گروهها مى‌باشد، و دشمن از مشاهده آن رنج برده و براى او قابل تحمّل نيست، دشمنى كه خود تبهكارى را افتخار، و نيرنگ را هدايت، و جنايت را پيشرفت مى‌داند، با كمال وقاحت مواكب عزادارى دوستداران اهل بيت را به ارتجاع متّهم ساخته و به باد استهزاء مى‌گيرد، و با تمام وجود مى‌كوشد كه پيوند ما را از آستان شكوهمند قرآن و اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السّلام جدا گرداند.

جالب آن است كه در تمامى اعصار و ازمنه تاريخ، هرگز علماء و فقهاى شيعه نسبت به حركت دسته جمعى سوگواران مخالفتى ننموده‌اند، بلكه هميشه امر به تشويق و تحريص و ترغيب فرموده‌اند، به‌عنوان نمونه:

در كتاب عمدة الأخبار ص 432 آمده است كه: سيد رضى «ره» با جمعى از شاگردان خود در روز عاشورا سنه 396 ه ق به زيارت مرقد پاك سرور شهيدان و آزادمردان مشرّف گرديد و ملاحظه نمود كه جماعتى‌