او پس از تحصيل مقدمات در وطن خود سيرجان‌[1]، به سوى نجف اشرف مهاجرت نمود، وى تحصيلات خود را در حوزه علميه نجف به مرحله عالى رسانيده، و از اساتيد بزرگ و معظم حوزه نجف كسب فيض نموده است.

اساتيد معظم ايشان عبارتند از آيات عظام:

1- ميرزا حسن نائينى «ره»

2- حاج ميرزا آقا اصطهباناتى «ره»

3- ميرزا على ايروانى «ره»

و از تمامى نامبردگان بالأخص آية اللّه العظمى آقا ضياء الدين عراقى اجازه اجتهاد دارد.

وى در شهر سيرجان به امور و وظائف روحانيّت اشتغال داشته، و پاسخگوى مشكلات مردم بوده است.

از وى دو جلد كتاب نفيس خطّى با خط بسيار زيبا باقى‌مانده كه بهنگام نگارش اين سطور، نزد نگارنده موجود است كه عبارتست از:

[1] مؤلّف گويد: رياض السياحة تأليف حاج زين العابدين شيروانى در ص 531 گويد: سيرگان كه معرّب آن سيرجان است داراى 360 قريه و مزرعه مى‌باشد و از شهرهاى بسيار قديمى است كه در زمان عثمان بن عفّان فتح گرديده و به گفته ابن ابى الحديد مردم اين شهر با خوارج و دشمنان اهل بيت عليهم السّلام دو مرتبه ستيز نموده‌اند، و در دوران آل بويه از بلاد معظّم تلقّى مى‌شده و عضد الدّوله نيز مسجدى با دو مناره در آن ساخته كه از شهرت بسزائى برخوردار است.