شمه‌اى از زندگانى حضرت آيت الله سيد مرتضى مرعشى نجفى‌[1]

حضرت آيت اللّه آقاى سيد مرتضى مرعشى نجفى در سال 1325 هجرى قمرى در نجف اشرف ديده به‌جهان هستى گشوده، و در سنّ 9 سالگى والده ماجده و به سنّ 14 سالگى والد معظّم خود را از دست داده است، و در همان اوان جوانى قرآن مجيد و تجويد و نهج البلاغه و ادبيات عرب را نزد اساتيد آن زمان تلمّذ كرده، و پس از فوت پدر، به علّت صغر سنّ و نبودن سرپرست، حضرت آيت اللّه آقاى سيد حسن خوئى دائى ايشان، او و همشيره‌هايشان را از نجف اشرف به تبريز برد، و پس از چند سال اقامت در تبريز بقيه دروس سطح را به اتمام رساندند، سپس به قم مقدسه مشرّف شده و مدّت دو سال از محضر حضرت آيت اللّه العظمى سيد محمد تقى خوانسارى و آية اللّه العظمى حائرى و عالم زاهد آيت اللّه علّامه شيخ اسد اللّه قمى استفاده نمودند، و خود نيز شرح لمعه و مطوّل تدريس مى‌كردند، پس از آن به عراق مسافرت نموده و در مدرسه وسطى مرحوم آخوند رحل اقامت افكندند و مشغول تدريس‌

[1] بنابر نقل فرزند ارزشمند ايشان حجة الاسلام سيد شمس الدين مرعشى.