میش دیزک

نویسنده (ها) : ناصر پازوکی طرودی

آخرین بروز رسانی : شنبه 31 خرداد 1399

میش‌دیزک \ mīš-dīzak \ ، یا میش‌دُزّک، سابقاً مزرعه و امروزه مجتمعی مسکونی در لواسان. در سمت شمال رودخانۀ جاجرود، حدفاصل روستاهای زردبند و رودک و در جبهۀ شمالی روستای جدیدالتأسیس امین‌آباد و در منتها‌الیه جنوبی دامنه‌های جنوب غربی کوه ورجین، در °51 و ´34 طول شرقی، و °35 و ´50 عرض شمالی و ارتفاع متوسط 900‘1متری از سطح دریا، منطقۀ کوچک نسبتاً همواری وجود دارد که اهالی روستاهای اطراف به آن میش‌دُزّک می‌گویند؛ اما در برخی نوشته‌ها و نقشه‌ها این اسم را به صورت میش‌دیزک آورده‌اند. درخصوص وجه تسمیۀ این نام، اهالی منطقه می‌گویند: در این محل 4-5 چشمۀ پرآب وجود داشت. وجود این چشمه‌ها سبب می‌شد که علفهای این محل به سرعت رشد کنند و قد بکشند و وقتی چوپانان گوسفندان خود را برای چرا به این منطقه می‌بردند، تعدادی از آنها در لابه‌لای علفها گُم می‌شدند و اصطلاحاً می‌گفتند میشها دزدیده شده‌اند و به همین سبب این مکان را میش‌دزک می‌خواندند.
در سالهایی که در این مزرعه کشاورزان زراعت می‌کردند، آب فراوان موجود در این مکان موجب می‌شد که محصول فراوان و پربرکتی از آنجا برداشت شود. در یکی دو دهۀ اخیر، مزارع میش‌دیزک نیز مانند صدها مزرعۀ دیگر لواسان و رودبار قصران به قطعات کوچک تقسیم و تفکیک شد. مالکان اولیۀ این مزرعه زمینها را فروخته، با پول آن برای خود در مجاورت جادۀ اصلی مغازه دایر کردند و در آن مشغول کسب و کار شدند. مالکان جدید حجم عظیمی از آهن، سنگ، آجر، سیمان و گچ در محل ریخته، دهها ساختمان عظیم و چندطبقه برپا کردند و بدین ترتیب یکی دیگر از مزارع با کیفیت منطقه تبدیل به شهرک مسکونی شد.

ناصر پازوکی طرودی