محمدشعیب، امام زاده

نویسنده (ها) : حسن موسوی زاده

آخرین بروز رسانی : دوشنبه 26 خرداد 1399

محمدشعیب، امامزاده \ emām-zāde mohammad šoºeyb \ ، امامزاده‌ای در آبادی کُند پایین، واقع در دهستان لواسان کوچک. بنای این امامزاده در ضلع شمالی جادۀ ارتباطی کند پایین ـ کند بالا، و در سینه‌کش جنوبی تپه‌ماهورهای شمال آبادی کند پایین، در منطقه‌ای کوهستانی و در ارتفاع 992‘1متری از سطح دریا قرار دارد. نام این امامزاده محمدتقی، و لقب او محمدشعیب است. او را از نوادگان امام موسى کاظم (ع) دانسته‌اند.
بنای بقعۀ این امامزاده با مساحت 30 مـ2 مشتمل بر اتاقی مربع‌شکل است که با مصالح سنگ لاشه، سنگهای کف رودخانه، ملاط گچ سنتی و چوب ساخته شده است. در ضلع جنوبی این بنا ایوانی وجود دارد که دارای 4 ستون باریک فلزی است و سقف آن از جنس ورق گالوانیزه است.
نمای داخلی بنا نیز همچون نمای خارجی آن مربع‌شکل است. در بالای ضلعهای چهارگانۀ بنا 4 گوشواره احداث شده است و گنبدی که دارای اسکلت چوبی است، بر فراز ضلعهای هشت‌گانۀ به‌وجودآمده برپا شده است.
گوشواره‌ها، درگاهها و طاقچه‌های بنا دارای قوس نیم‌دایره یا جناغی ناقص، و تمامی سطوح داخلی با گچ اندود شده است. در داخل ضریح نیز سنگ قبر مرمرینی وجود دارد که با پارچه‌های سبزرنگ پوشیده شده است.
با توجه به شیوۀ احداث بنا و نوع مصالح به‌کاررفته در آن قدمت بنای این امامزاده را می‌توان اوایل یا اواسط دورۀ قاجار دانست. در اطراف بنای امامزاده محمدشعیب، گورستانی قرار دارد. بقعۀ امامزاده محمدشعیب در مهرماه 1382 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است (پازوکی، 1 / 238- 239؛ سروقدی، 168؛ محمودیان، 19).

مآخذ

پازوکی طرودی، ناصر، آثار تاریخی شمیران، تهران، 1382 ش؛ سروقدی، محمدجعفر، بقاع متبرکۀ استان تهران، تهران، 1384 ش؛ محمودیان، علی‌اکبر و دیگران، اطلس شهرستان شمیران، تهران، 1381 ش.

حسن موسوی‌زاده