ارول

اُرْوِل [orvel]، جُرج، نام مستعارِ اِریک آرثِر بلِر (1903-1950م/ 1282- 1328ش)، داستان‌نویس، مقاله‌نویس ومنتقد مشهور انگلیسی که رمانهایش قلعۀ حیوانات (1945م) و 1984 (1949م) شهرت دارد. رمان اخیر طنز استادانه‌ای دربارۀسیاستهای امروزی است و انهدام سازمان‌یافته و مداوم جهان را در پی جنگ دیکتاتورها پیشگویی می‌کند.

ارول در بنگال از طبقۀ «صاحبها» زاده شد. مقالۀ «دورۀ شادیها»ی او شرح سالهای فقر وی در مدرسۀ شبانه‌روزی ساحل ساسِکْس است. او در 1922م به برمه رفت و در مقام معاون رئیس پلیس محلی به کار مشغول شد. روزهای برمه (1935م)، «تیراندازی به فیل» و «اعدام» تفسیر این روزگارند. وی در 1928م از خدمت به پلیس امپراتوری استعفا داد و به محلۀ ایست‌اِند لندن رفت تا در میان کارگران و فقرا زندگی کند و محرومان پاریس و لندن را از خاطرات این دوران نوشت.
موضع‌گیری ارول بر ضد امپریالیسم او را به ترک شیوۀ زندگی بورژوایی خود کشاند. او پس از بازگشت از برمه خود را آنارشیست نامید، اما در دهۀ 1930م خود را سوسیالیست و سپس کمونیست اعلام کرد.
نخستین کتاب سوسیالیستی ارول رسالۀ سیاسی «جاده‌ای به سوی اسکلۀ ویگان»(1937م) بود. این کتاب با توصیف تجربیات او از زندگی در میان معدنچیان بیکار شدۀ شمال انگلستان آغاز می‌شود و با انتقادهایی از جنبشهای سوسیالیستی موجود پایان می‌گیرد. ارول هنگام چاپ این کتاب برای گزارش جنگ داخلی به اسپانیا رفت و به نیروی نظامی جمهوری‌خواهان پیوست و در جبهه‌های آراگون و تِروئل جنگید. در تروئل، سخت زخمی شد و گلویش آسیب دید. در مۀ 1937، ارول پس از درگیری با کمونیستها در بارسلن، ناگزیر از اسپانیا گریخت. او شرح این تجربه را در درود بر کاتالونیا (1938م) بازتافت.
پس از بازگشت به انگلستان، هنگامی که جنگ جهانی دوم درگرفت، ارول مدتی ریاست بخش هندی بی‌بی‌سی را برعهده داشت. او در 1943م بی‌بی‌سی را ترک کرد و در مقام سردبیر ادبی تریبیون، روزنامۀ جناح چپ سوسیالیستها وابسته به اِنایِرین بِوِن، رهبر حزب کارگر بریتانیا به‌کار پرداخت.
ارول در 1944م، قلعۀ حیوانات را به پایان برد که داستانی سیاسی مبتنی‌بر سرگذشت انقلاب روسیه است. 1984 که آخرین اثر اوست، جامعه‌ای را تصویر می‌کند که ارول می‌پنداشت اگر مردم به دولت قدرت بیشتری بدهند و سیاستمداران مجاز باشند که حکومت توتالیتر را با نظامی از تحریف حقیقت و بازنویسی تاریخ پی ریزند و همیشگی کنند، پدید خواهد آمد. او آخرین صفحات این اثر را در یکی از جزایر هِبریدیز به پایان رساند و سرانجام، بر اثر بیماری سل درگذشت. (112)