استروگوتها

اُستروگوتها \ ost[e]rogot-hā\ ، یا گوتهای شرقی، یکی از تقسیمات قوم گوت. گوتها خود از گروههای مهم ژرمنها بودند و به باور خودشان، تبارشان به گوتارهای جنوب سوئد می‌رسید. آنها پس از استقرار در نواحی شمالی دریای سیاه در سدۀ 3م، به دو گروه منشعب شدند: یکی ویزیگوتها یا گوتهای غربی، و دیگری استروگوتها یا گوتهای شرقی که در اوکراین امروزی ساکن شدند. استروگوتها در اواخر سدۀ 5م، به رهبری تِئودُریک کبیر، پادشاهیِ گوتیک (گوتی) ایتالیا را به پایتختی راوِنا بنیاد گذاردند.
استروگوتها که از شمال اروپا و در حوالی دریای بالتیک تهاجم خود را آغاز کرده بودند، امپراتوری عظیمی ساختند که از رود دُن (تانائیس باستانی) تا رود دنیِسْتْر (توراس باستانی)، و از دریای سیاه تا ماندابهای پریپِت (در جنوب بِلاروس) گسترده بود. پادشاهی استروگوتها در زمان شاه اِرماناریک، به اوج شکوفایی خود رسید. با آنکه گورهای استروگوتی فراوانی در جنوب و جنوب شرقی کیِف کاویده شده، دانسته‌های ما دربارۀ امپراتوری آنان اندک است. احتمال می‌رود که در سدۀ 3م استروگوتها دارای خط بوده‌اند و بازرگانی گسترده‌ای با رومیان داشته‌اند.
به دنبال فرمانبرداری استروگوتها از هونها، تا حدود 80 سال چیز زیادی از ایشان گفته نشده است، اما پس از آن، آنان در قالب متحد رومیان، در پانّونیا بر کرانۀ دانوب در بالکان پدیدار شدند. پس از نقل مکان عدۀ زیادی از استروگوتها به اروپای مرکزی، گروهی کوچک از ایشان در شبه‌جزیرۀ کریمه باقی ماندند. این استروگوتهای کریمه تا سده‌های میانه همچنان هویت خود را حفظ کردند.
استروگوتها پس از سقوط امپراتوری هونها (455م)، به فرماندهی تئودریک کبیر دوباره حرکت را آغاز کردند و نخست به موئِسیا (ح 475-488م)، و سپس به ایتالیا رفتند. تئودریک در 493م به پادشاهی ایتالیا رسید و در 526م درگذشت. دوره‌ای نااستوار به دنبال آن آمد که سبب شد یوستینیانوس، امپراتور روم شرقی، در 535م به استروگوتها اعلان جنگ دهد. این جنگ نزدیک به 20 سال ادامه یافت و خسارتهای بی‌شماری به ایتالیا وارد آورد. پس از آن بود که استروگوتها به‌عنوان یک ملت، از میان رفتند. در ظاهر، آنان مدت کمی پس از رهایی از سلطۀ هونها پیرو مسیحیت آریوسی شدند و تا از میان رفتن کاملشان، بر این بدعت (آیین آریوسی) باقی ماندند. همۀ متنهای گوتیک بازمانده تا به امروز، پیش از 554م و در ایتالیا نوشته شده‌اند.

مآخذ

CE, 6th edition;
EA, 2006 (under «Ostrogoths», «Goths»);
EB, 2008.
بخش اقوام