استخوان، نرمی

استخوان، نرمیِ\ narmi-ye osto(e)xān\ ، یا اُستِئومالاسی، از دست‌رفتن تدریجی کلسیم و فسفر استخوانها در بزرگ‌سالان. این حالت که به نرم‌شدن و خم شدن استخوانها، و افزایش شکنندگی آنها می‌انجامد، ممکن است پس از چند آبستنی یا در سنین پیری روی دهد.
تهی‌شدن استخوان از مواد معدنی می‌تواند به سبب کمبود طولانی‌مدت کلسیم در تغذیه، کمبود ویتامین د (یا پیش‌سازِ آن: اِرگوستِرول)، برخی داروها، اختلال کارکرد یکی از اندامهای مؤثر درجذب یا سوخت‌و‌ساز مواد معدنی استخوان یا ویتامین د، یا خوردن بیش از اندازۀ روغن معدنی باشد که ویتامین د در آن حل می‌گردد، ولی از طریق روده جذب نمی‌شود.
سابقۀ رژیم غذایی در کسانی که نرمی استخوان دارند، غالباً کمبود مواد غذایی گوناگونی را نشان می‌دهد. درمان این بیماری رژیم غذایی متعادل پُر پروتئین و کلسیم، همراه با مقدار کافی ویتامین د یا روغن کبد ماهی است.

مآخذ

EA, 2006;
EB, 1986;
ME, 2005 (under «bone», IV).
بخش علوم پزشکی