اروپه لکه

اَروپه لُکه [arūpa loka] (در سنسکریت و پالی به معنی جهانِ صورت غیرمادی)، در آیین بودایی، بالاترین مرتبه از سپهرهای سه‌گانه‌ای که تولد مجدد در آنها صورت می‌گیرد. دو سپهر دیگر عبارت‌اند از روپه لُکه (جهان صورت)، و کامه لُکه (جهان احساس) و این سه را به ترتیب، قلمرو بی‌صورتی، قلمرو صورت و قلمرو احساس نیز می‌نامند.
هستی انسان در اروپه لکه به مرتبه‌ای که در تمرکز به دست آمده، وابسته است و 4 سطح دارد: بی‌کرانگی فضا، بی‌کرانگی اندیشه،بی‌کرانگی عدم و بی‌کرانگیِ نه هشیاری و نه ناهشیاری. روپه لکه از خواهشهای نفسانی مبرا ست، ولی هنوز مشروط به صورت است و حیّز خدایان است؛ این سپهر هم دارای مراتبی است: جایگاه برَهما، جایگاه خدایان تابناک، جایگاه خدایان سعادت سرمدی و جایگاه خدایان ثمرات بزرگ. کامه لکه شامل 6 فلک خدایان کهتر و 5 جهان زیرین است (عالم آدمیان، دیوان، اشباح، جانوران و برزخ).
هرچند تولد مجدد در عوالم علوی بس عالی است، با این‌همه، حیاتی موقتی، در معرض تغییر، و متضمن تضادهای هستی در محدودۀ تناسخ است. این وضعیت تنها با بینش معنوی برتر رفع می‌شود و سرانجام، نیرْوانه و رهایی از چرخۀ باززایش حاصل خواهد شد. (100)