آق سرایی

آق‌سرایی \āq-sarāyī\، خواجه کریم‌الدین محمود بن محمد (د میان سالهای 723-733 ق / 1323-1333 م)، مورخ، منشی و دولتمرد عهد سلجوقیان روم در سدۀ 7 و 8 ق / 13 و 14 م.
آق‌سرایی در نثر منشیانه دستی داشته، و کتاب مسامرةالاخبار او بـه چنین نثری نوشتـه شده است (نک‌ : سراسر اثر؛ نیز صفا، 3(2) / 1255). او شعر فارسی نیز می‌سروده است که نمونه‌هایی از آن را در همین کتاب می‌توان دید (نک‌ : جم‌ ؛ نیز صفا، 3(2) / 1256). تنها اثر آق‌سرایی، چنان‌که اشاره شد، مسامرة الاخبار و مسایرة الاخیار است (منزوی، 6 / 4246؛ مشار، 4 / 4745-4746) که آن را به نام امیرتیمور تاش نوین چوپانی (د 728 ق / 1328 م)، فرمانروای آسیای صغیر در زمان سلطان ابوسعید بهادر (716- 736 ق / 1316- 1336 م)، نوشته است.

مآخذ

آق‌سرایی، محمود، تاریخ سلاجقه (مسامرة الاخبار و مسایرة الاخیار)، به کوشش عثمان توران، آنکارا، 1943 م؛
صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، تهران، 1363 ش؛
مشار، خانبابا، فهرست کتابهای چاپی فارسی، تهران، 1353 ش؛
منزوی، خطی.

جعفر شعار (دبا)