آق شهری

آق‌شهری \aq-šahrī\، شمس‌الدین محمد بن احمد بن امین ابن معاذ (665- 739 ق / 1267- 1338 م)، تاریخ‌نگار و جهانگرد.
او در آق‌شهر (شهری در نزدیكی قونیه در تركیۀ آسیایی) زاده شد و برای تحصیل علم، به مصر رفت و از آنجا راهی مراكش و اندلس شد و نزد نخبگان اندلس به فراگیری دانش پرداخت (ابن‌حجر، 5 / 36؛ حاجی‌خلیفه، 1 / 928؛ کحاله، 8 / 235). او افزون بر سفرنامه، دو اثر دیگر نیز دارد:
1. روضة الفردوس، كه كتابی تاریخی، و دربارۀ كسانی است كه در قبرستان بقیع به خاك سپرده شده‌اند؛ و 2. منسك القاصد ‌الزائر (بغدادی، 2 / 150؛ حاجی‌خلیفه، 2 / 1860؛ زرکلی، 6 / 220- 221؛ کحاله، همانجا).

مآخذ

ابن حجر عسقلانی، احمد، الدّرر ‌الكامنة، به كوشش شرف‌الدین احمد، حیدرآباد دكن، 1396 ق / 1976 م؛
بغدادی، هدیه؛
حاجی‌خلیفه، كشف؛
زركلی، اعلام؛
كحاله، عمررضا، معجم‌ المؤلفین، بیروت، 1957 م.

كاظم موسوی بجنوردی (دبا)