آرْچیمْبُلْدو [ārčīmboldo]، یا آرچیمبُلْدی، جوزِپه (ح 1527-1593م/ح 933- 1001ق)، نقاش ایتالیایی در مکتب طنز اجتماعی که نقاشیهای غریب و عجیب او از میوهها، سبزیها، جانوران، کتابها و چیزهای دیگر به گونهای بود که با نقاشیهایی از چهرۀ انسان شباهت پیدا میکرد. این تصویرهای دو چهره در سدۀ 20م سخت تحسین سالوادُر دالی و دیگر نقاشان سوررئالیست را برانگیخت.
آرچیمبلدو کارش را با طراحی شیشههای میناکاری شدۀ پنجرههای کلیسای جامع میلان آغاز کرد، سپس به پراگ رفت و از جملۀ نقاشان محبوب دربار ماکسیمیلیان دوم و رودلف دوم، فرمانروایان هابسبورگی آنجا شد. او همچنین مجموعههایی برای تماشاخانۀ دربار نقاشی کرد و در زمینۀ استفاده از ترفندهای فریبدهنده به سرحد خبرگی رسید.نقاشیهای او حاوی مفهومهای تمثیلی، ایهامدار و شوخی است که موردستایش معاصرانش قرار میگرفت، ولی جاذبهاش را برای تماشاچیان سالهای بعد از دست داد. تخیل غریب او در تصویرهای «زمستان» و «تابستان» تبلور یافته است. (100)