اشتاد روز \aštād rūz\، نام یکی از روزهای ماه در آیین مزدیسنی (زردشتی). در این آیین، هریک از روزهای ماه بهنام یکی از ایزدان است. از این میان، روز بیستوششم هر ماه را اشتاد روز میخوانند ( اوستا، یسنا 16، بند 6، سی روزۀ بزرگ و کوچک، بند 26؛ بندهش، 42). اشتاد (در اوستایی: اَرشتات؛ بارتولمه، 205) ایزدبانوی راستی و راهنمای مینویان و جهانیان است (زند اوستـا، II / 321؛ بندهش، 49؛ نیز نک : جکسن، 644) و نگهبانیِ روز بیستوششم هر ماه با او ست. بیرونی (ص 219) مینویسد که اشتاد، روزِ نخستِ گاهَنبارِ (ه م) سوم است که 5 روز است و آخرِ آن پایان ماه است و خداوند زمین را در این زمان آفریده است.
Avesta, tr. F. Wolff, Strassburg, 1910; Bartholomae, Ch., Altiranisches Wörterbuch, Strassburg, 1904; Jackson, A. V. W., «Die Iranische Religion», Grundriss der Iranischen Philologie, vol. II; Le Zend-Avesta, tr. J. Darmesteter, Paris, 1960.