اسدیه

اَسَدیه \ asadiy[y]e\ ، شهر و مرکز شهرستان درمیان در استان خراسان جنوبی. این شهر با 180‘2 متر ارتفاع و موقعیتی پایکوهی، در ´57 °59 طول شرقی و ´57 °32 عرض شمالی جغرافیایی ( فرهنگ جغرافیایی آبادیها...، 7؛ قس: فرهنگ جغرافیایی ایـران، 17)، و در کنـار جـادۀ بیـرجند ـ دستگرد قـرار دارد (نک‌ : همان‌جا).
آب‌وهوای این شهر معتدل خشک است و کوه مؤمن‌آباد قسمتهای غربی تا جنوب آن را دربر دارد (همان‌جا).
اسدیه بر پایۀ سرشماری 1385ش، 839‘4 تن (976 خانوار) جمعیت دارد (درگاه...). فعالیت بیشتر اهالی کشاورزی است ( فرهنگ جغرافیایی آبادیها، فرهنگ جغرافیایی ایران، همان‌جاها) و دشت اسدآباد، که اسدیه در آن واقع است، از مراکز مهم کشت چغندر قند است؛ به‌همین‌سبب، در 1338ش کارخانۀ قند قهستان در نزدیکی اسدیه ساخته شد (نک‌ : احمدیان، 42-43، 191-192). بافت قالیچه با طرح بیرجندی در این منطقه رواج دارد. ساکنان آن مسلمان (سنی و شیعه)اند و به فارسی سخن می‌گویند ( فرهنگ جغرافیایی آبادیها، فرهنگ جغرافیایی ایران، همان‌جاها).

مآخذ

احمدیان، محمدعلی، جغرافیای شهرستان بیرجند، مشهد، 1374ش؛
درگاه ملی آمار؛
فرهنگ جغرافیایی آبادیهای کشور (بیرجند)، ادارۀ جغرافیایی ارتش، تهران، 1363ش، ج 76؛
فرهنگ جغرافیایی ایران (استان نهم)، تهران، 1329ش، ج 9.

احمد آرین‌نیا