به نظر مى‌رسد آنچه در منابع اقتصادى به عنوان عناصر اصلى نظام اقتصادى از آن ياد شده (انگيزه‌ها و اهداف، عناصر حقوقى و اجتماعى كه روابط اقتصادى را شكل مى‌دهند، و مجموعه رويه‌هاى جهت بخش به فعاليت‌هاى اقتصادى و شيوه‌هاى توليد كالا) به عناصر زير بازگشت دارند:

1. جهان‌بينى اقتصادى: از آن دسته مبانى اعتقادى كه جهان و رابطه انسان با جهان و جايگاه او را در مجموعه نظام هستى تبيين مى‌كند، مى‌توان به جهان‌بينى تعبير كرد؛ كه تصورات و مفاهيم كلى و انگيزه‌ها و اهداف انسان را در رفتارهاى ارادى از جمله رفتارهاى اقتصادى مشخص و معين مى‌كند. لذا به آن بخش از جهان‌بينى كه به طور مشخص مفاهيم و تصورات كلى و اهداف و انگيزه‌هاى رفتار اقتصادى را مشخص مى‌كند، جهان‌بينى اقتصادى مى‌گوييم؛

2. مكتب اقتصادى: كه روابط اقتصادى جامعه را شكل مى‌دهد، و رابطه ميان عناصر اقتصاد، يعنى: سرمايه، كار، ابزار توليد و نيز روابط ميان اشخاص اقتصادى را تعيين و تنظيم مى‌كند.

3. علم اقتصاد: كه قوانين حاكم بر روابط اقتصادى و نيز اشخاص اقتصادى را تبيين و تشريح مى‌كند، و پرده از علل بروز و ظهور پديده‌هاى اقتصادى برمى‌دارد.

از آنچه گفتيم به تعريف واژه‌هاى جهان‌بينى اقتصادى، مكتب اقتصادى و علم اقتصاد مى‌رسيم.

د: جهان‌بينى اقتصادى‌

جهان‌بينى اقتصادى؛ يعنى: آن دسته از مفاهيم و باورهاى كلّى درباره جهان و انسان كه تعيين كننده اهداف و انگيزه‌هاى رفتار اقتصادى و نيز تبيين كننده مفاهيم مربوط به رفتار اقتصادى است.