دست خواهد آمد. ايشان در تأكيد بر ضرورت وجود چنين آگاهى سياسى اسلامى و مشخص‌ساختن مضمون و محتواى آن مى‌فرمايد:

اسلام پس از وصول بشريت به حد معينى از آزادى، مشعل نور و روشنايى به دست گرفت و نويدبخش بنياد معنويت و اخلاق در گسترده‌ترين حد و دورترين مرز گرديد و پرچم انسانيت را بر اساس آن برافراشت و حكومت انديشه را برقرار كرد و به فاصله يك چهارم قرن زمام رهبرى جهان را به دست گرفت و وحدت تمام بشريت و گرد آوردن انسان‌ها را به دور يك بنيان فكرى و شيوه و نظام زندگى برخاسته از آن هدف قرار داد؛ بنابراين حكومت اسلامى داراى دو وظيفه است: يكى پروراندن انسان بر اساس آن بنياد فكرى و سمت‌وسودهى به احساسات و خلق و خوى وى و ديگرى مراقبت و مواظبت از او و بازگرداندنش به راه راست در صورت انحراف از آن. آگاهى سياسى اسلامى تنها جنبه‌هاى شكلى و ظاهرى زندگى اجتماعى را در بر نمى‌گيرد؛ بلكه به عمق مى‌پردازد. اين ژرفانگرى برخاسته از ديدگاه كلى و كامل اسلام نسبت به زندگى، هستى، اجتماع، سياست، اقتصاد و اخلاق است و اين ديدگاه همه جانبه است كه آگاهى اسلامى است. هر آگاهى سياسى ديگرى سطحى است؛