در هرحال، اضافه برآنچه گفته شد، چيزى كه بر مضمون قطعه شعر بالا در مورد مرگ شمس خط بطلان مى‌كشد اين است كه خبر مرگ شمس را خود مولانا در يك رباعى تكذيب مى‌كند. گويى زمزمه مرگ شمس به گوش مولانا رسيده است به همين جهت قاطعانه خبر مرگ شمس را تكذيب نموده و گوينده آن را دشمن خورشيد شمرده و شمس را زنده جاويد ناميده است:

او به صراحت اعلام مى‌دارد كه معشوق او هرگز نرفته است و هم‌چون آبى است كه در جوى زمان، پيوسته رونده است:

در هر صورت، از مجموع آنچه مولانا درباره شمس گفته، اوصافى كه براى او بيان داشته و نيز از اينكه شمس را كسى جز مولانا نمى‌شناخته، از سابقه و لاحقه او خبرى نداشته و از عدم انعكاس روشن خبر مرگ شمس در گفته‌ها و سروده‌هاى مولانا، بلكه از تكذيب خبر مرگ او توسط مولانا و از توصيف او به زنده جاويد و نيز از آنچه از گفتارهاى خود شمس جمع آورى‌

[1] . همان: 64.

[2] . كليات شمس، رباعى شماره 806.

[3] . همان، رباعى شماره 927.