آيات ايتاء

اين مجموعه، آن دسته از آياتى است كه به صيغه‌هاى مختلف از مصدر ايتاء (به معناى بخشيدن و عطا كردن) در قرآن كريم آمده است؛ آياتى همچون:

وَ اللَّهُ يُؤْتِي مُلْكَهُ مَنْ يَشاءُ

خداوند، مُلكش را به هر كس بخواهد، مى‌بخشد[1].

قُلِ اللَّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشاءُ

بگو: بارالها! مالك حكومت‌ها تويى، به هر كس بخواهى، حكومت مى‌بخشى و از هر كس بخواهى، حكومت را باز مى‌گيرى‌[2].

فَقَدْ آتَيْنا آلَ إِبْراهِيمَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ آتَيْناهُمْ مُلْكاً عَظِيماً

ما به آلابراهيم، كتاب و حكمت داديم و فرمانروايى عظيمى در اختيار آنها قرار داديم‌[3].

[1] . سوره بقره: 247.

[2] . سوره آل عمران: 26.

[3] . سوره نساء: 54.