ذکری که رسول خداˆ برای غذایی مسومی که برای آن حضرت آورده بودند، خواندند: بِسْمِ‌ اللَّهِ‌ الشَّافِي‌، بِسْمِ‌ اللَّهِ‌ الْكَافِي، بِسْمِ اللَّهِ الْمُعَافِي، بِسْمِ اللَّهِ الَّذِي لَا يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْ‌ءٌ وَلَا دَاءٌ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ، وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ‌؛ «به نام خدای شفا بخش، به نام خدای کفایت کننده، به نام خدای عافیت دهنده، به نام خدایی که با یادکردن نامش، هیچ چیز و هیچ مرضی در زمین و آسمان ضرر نمی‌رساند، و اوست شنوا و دانا».[1]

رسول خداˆ به امام علی† فرمود: «ای علی! زمانی که خواستی غذا بخوری "بسم الله" بگو و زمانی که از خوردن دست کشیدی بگو "الحمد لله" که فرشتگان موکل برای تو حسنات می‌نویسند تا از آن غذا دور شوی».[2]

امام صادق† می‌فرمایند: إِذَا حَضَرَتِ الْمَائِدَةُ وَسَمَّى رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ أَجْزَأَ عَنْهُمْ أَجْمَعِين‌؛ «زمانی که سفره غذا حاضر است، اگر یکی از کسانی که بر سر سفره حاضر است "بسم الله" بگوید، از بقیه کفایت می‌کند».[3]

نمک

نمک در گذشته‌های دور بسیار پر ارزش بوده و به عنوان جای‌گزین پول در معاملات کاربرد داشته است.[4]

امام صادق†: مَنِ افْتَتَحَ طَعَاماً بِالْمِلْحِ وَخَتَمَهُ بِالْمِلْحِ دُفِعَ عَنْهُ سَبْعُونَ دَاء؛ «هر کس آغاز و پایان غذایش با نمک باشد، هفتاد درد از او دفع می‌شود».[5]

[1]. «...فَأَتَى رَسُولَ اللَّهِˆ وَعَلِيّاً† وَصَحْبَهُمَا بِالطَّعَامِ الْمَسْمُومِ فَلَمَّا أَرَادَ رَسُولُ اللَّهِˆ وَضْعَ يَدِهِ فِي الطَّعَامِ قَالَ يَا عَلِيُّ† ارْقِ‌ هَذَا الطَّعَامَ بِالرُّقْيَةِ النَّافِعَةِ فَقَالَ عَلِيٌّ† بِسْمِ اللَّهِ الشَّافِي بِسْمِ اللَّهِ الْكَافِي‌...» (تفسیر منسوب به امام حسن عسکری†، ص178ـ191؛ بحار الانوار، ج17، ص329).

[2]. «قَالَ النَّبِيُّˆ لِعَلِيٍّ† يَا عَلِيُّ إِذَا أَكَلْتَ فَقُلْ بِسْمِ اللَّهِ وَإِذَا فَرَغْتَ‌ فَقُلِ‌ الْحَمْدُ لِلَّهِ‌ فَإِنَّ حَافِظَيْكَ لَا يَسْتَرِيحَانِ مِنْ أَنْ يَكْتُبَا لَكَ الْحَسَنَاتِ حَتَّى تَنْبِذَهُ عَنْكَ» (تهذیب الاحکام، ج1، ص351).

[3]. الکافی، ج12، ص347.

[4]. برای اطلاع بیشتر از نمک رجوع شود به کتاب: نمک دریا سالم‌ترین نمک هستی، محمد دریایی.

[5]. المحاسن، ج2، ص529.