از سوی دیگر در زمان گرسنگی واقعی
نباید خوردن غذا را به تأخیر انداخت؛ زیرا این کار موجب
ریخته شدن صفرا و مواد نامناسب به معده میگردد و زیانآور است.[1]
سعدی شیرازی گوید: «حکیمان
دیر به دیر خورند و عابدان نیم سیر و زاهدان سد رمق و جوانان
تا طبق برگیرند و پیران تا عرق کنند. امام قلندران چندان که در معده
جای نفس نماند و بر سفره روزی کس».[2]
نام خدا در آغاز طعام
امام صادق: قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِين ضَمِنْتُ لِمَنْ يُسَمِّي عَلَى
طَعَامِهِ أَنْ لَا يَشْتَكِيَ مِنْهُ فَقَالَ لَهُ ابْنُ الْكَوَّاءِ يَا أَمِيرَ
الْمُؤْمِنِينَ لَقَدْ أَكَلْتُ الْبَارِحَةَ طَعَاماً فَسَمَّيْتُ عَلَيْهِ وَآذَانِي
فَقَالَ لَعَلَّكَ أَكَلْتَ أَلْوَاناً فَسَمَّيْتَ عَلَى بَعْضِهَا وَلَمْ
تُسَمِّ عَلَى بَعْضٍ يَا لُكَعُ؛ «امیر مؤمنان فرمود: برای کسی که بر
غذای خود نام خدا ببرد، ضمانت میکنم که از آن غذا، به هیچ درد
و رنجی گرفتار نمیشود. ابنکَواء ـ که این را شنید ـ
پرسید: ای امیر مؤمنان! من دیروز غذایی خوردم
و نام خدا را نیز به هنگام خوردن آن بردم؛ اما آن مرا آزار داد! فرمود:
ای نادان! شاید که چند گونه غذا خوردهای، و بر برخی گونهها
نام خدا برده و بر برخی دیگر نام خدا نبردهای».[3]
اهمیت تسمیه، آنقدر زیاد است که اگر
حیوان حلال گوشتی بدون گفتن «بسم الله» سر بریده شود، خوردن
گوشت آن حرام است.[4]
رسول خدا میفرمایند: «هرگاه سفره گسترده میشود، چهار
هزار فرشته پیرامون آن گِرد میآیند. چون بنده بگوید: "بسم الله" فرشتگان میگویند:
خداوند به غذایتان برکت دهد. سپس به شیطان میگویند: ای
فاسق! بیرون
[1]. مروری بر کلیات طب
سنتی ایران، ص134. اگر به عللی تأخیری در غذا
خوردن پیش آمد، بهتر است پنج مثقال یا قدری آب لیمو و یا
انار ترش میل کند، سپس غذا خورد. (همان).