«پس چون به خانه‌هایی [که گفته شد] در آمدید. به یکدیگر سلام کنید؛ درودی که نزد خدا مبارک و خوش است».[1]

نکتة دیگری که باید در مقام رد سلام به رعایت آن توجه نمود، پاسخ‌دهی به بیانی شیواتر و نیکوتر از سلام فرد مخاطب است: وَإِذا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها أَوْ رُدُّوها؛ «و چون به شما درود گفته شد، شما به صورتی بهتر از آن درود گویید، یا همان را [در پاسخ] برگردانید».[2]

امام صادق† در اهمیت سلام کردن می‌فرمایند: «هنگامی که اذن ورود به خانه را گرفتید اول سلام کنید که سلام یکی از نام‌های خداوند است».[3]

رسول خداˆ: لَا تَدْعُوا أَحَداً إِلَى‌ الطَّعَامِ‌ حَتَّى يُسَلِّمَ؛ «کسی را به غذا خوردن دعوت نکنید تا آن‌گاه که سلام کند».[4]

طفيلی بردن

«بی‌دعوت به خانة خدا هم نمی‌روند».[5]

رسول خداˆ: دَعَاهُˆ قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ إِلَى طَعَامٍ صَنَعُوهُ لَهُ وَلِأَصْحَابٍ لَهُ خَمْسَةٍ فَأَجَابَ دَعْوَتَهُمْ فَلَمَّا كَانَ فِي بَعْضِ الطَّرِيقِ أَدْرَكَهُمْ سَادِسٌ‌ فَمَاشَاهُمْ‌ فَلَمَّا دَنَوْا مِنْ بَيْتِ الْقَوْمِ قَالَˆ لِلرَّجُلِ السَّادِسِ إِنَّ الْقَوْمَ لَمْ يَدْعُوكَ فَاجْلِسْ حَتَّى نَذْكُرَ لَهُمْ مَكَانَكَ وَنَسْتَأْذِنَهُمْ لَكَ؛ «یکی از خانواده‌های مدینه، غذایی درست کردند و پیامبرˆ و پنج تن از یارانش را دعوت نمودند. پیامبرˆ دعوتشان را پذیرفت. در بین راه نفر ششمی به آنها رسید و همراه‌شان شد. نزدیک منزل آن خانواده که رسیدند پیامبرˆ به آن نفر ششم فرمود: اینها تو را دعوت نکرده‌اند پس بنشین تا آمدن تو را به آنها خبر بدهیم و برایت اجازه بگیریم».[6]

[1]. نور، 61.

[2]. نساء، 86.

[3]. «إِذَا اسْتَأْذَنَ أَحَدُكُمْ فَلْيَبْدَأْ بِالسَّلَامِ- فَإِنَّهُ اسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَجَل‌...» (طبرسی، مشکاة الانوار، ص194).

[4]. مستدرک الوسائل، ج8، ص357، ح9654.

[5]. دوازده هزار ضرب‌المثل فارسی.

[6]. مکارم الاخلاق، ج1، ص60، ح54.