وطواف دوم را تمام كند كه در اين صورت گرچه در طواف زيادى نداشته ولى احوط بلكه اظهر بطلان طواف اول است به جهت آنكه دو طواف واجب را پشت سر هم انجام داده است.

پنجم: آنكه قصد جزئيت زيادى را براى طواف ديگربنمايد واتفاقا نتواند طواف ديگر را به آخر برساند دراين صورت نه زيادى هست ونه قران ولى گاهى طواف در اين صورت به جهت عدم تحقق قصد قربت باطل مى شود وآن در صورتى است كه مكلف هنگام شروع به طواف يا در اثناى آن با اينكه مى داند قران حرام ومبطل طواف است آن را قصد نمايد كه قصد قربت با قصد حرام جمع نمى شود هرچند از باب اتفاق آن حرام انجام نشودكه قران بين دو طواف باشد.

مساله 218- هرگاه طواف خود را از روى سهو بيش ازهفت شوط انجام دهد چنانچه زيادى كمتر از يك شوطباشد آن را قطع نمايد وطوافش صحيح است وچنانچه زيادى يك شوط يا بيشتر باشد احتياط اين است كه باقى آن را تا يك طواف كامل شود به قصد قربت مطلقه تمام نمايد.

شك در عدد اشوط

مساله 219- هرگاه بعد از تمامى طواف وتجاوز ازمحل‌