تاريخ
در مقاطع مختلف در هر زمان حكاياتى را از بزرگان ثبت كرده است كه نقل آن وقايع
حاكى از اهميّت آن عمل است؛ عظمتى كه قلم از ثبت آن عاجز است، عصرى كه اين بزرگان
سپرى نمودند، ضمن ثبت در تاريخ، منشور سعادت بشرى گرديد. آنان كه در شرايط بسيار
حساس با تحمّل تمام مشكلات، ايستادگى نمودند و با سلاح علم و عمل در دفاع از حق،
از هيچ چيز دريغ ننمودند. هرچند حكماء جور به مخلصين درگاه ولايت اجازه ندادند كه
آزادانه مفسّر و مبيّن حقايق باشند، لكن با استفاده از فرصتهاى محدود پيش آمده به
هر نحو ممكن به دنبال متوجّه كردن افراد بودند. چون پدرانى مهربان و دلسوز، پا به
ميدان گذاشته و با قاطعيت، هرچه در توان داشتند خالصانه، در طبق وجود گذاشتند،
آنان به دنبال مزد و پاداش نبودند، بلكه مىخواستند، عمل به وظيفه خود كرده باشند
كه توانستند با مواقف شجاعانه، نقشههاى شوم را كه مىخواست مسير حق را تغيير دهد،
نقش بر آب كنند.
اين
سؤال باقى است كه چرا بعضى خود را، از ما (پيروان مكتب اهل بيت) مىدانند، لكن در
گودال منحرفين افتاده و هر چند
اسم الکتاب : سيرهى عالمانه و پندهاى حكيمانهى استاد الفقهاء و المجتهدين ميرزا جواد تبريزى المؤلف : تبريزى، جعفر الجزء : 1 صفحة : 67