لحظات شيرين و معنوى‌ميرزاى تبريزى قدس سره و بهترين لحظات زندگى‌

از فرزند فقيه مقدّس، ميرزاى تبريزى قدس سره سؤال شد كه بهترين لحظه‌ى زندگى آقا قدس سره در چه زمان و كدام مكان بوده است؟

فرزند مرحوم ميرزا قدس سره مى‌گويد: لحظه‌اى كه آقا قدس سره در مجلس عزاى اهل بيت عليهم السلام نشسته و در حال گوش دادن به روضه باشند و حلاوت معنويت آن لحظه‌اى است كه منبرى متعرّض به مصيبت مى‌شود، و لحظه‌ى بسيار پر معنويت و آرامش دهنده است. ايشان با نشستن در مجالس عزاء در پى احياء مظلوميت اصفياء اللَّه‌[1] بود تا قلب مباركش هميشه زنده باشد و در عشق ابا عبداللَّه الحسين عليه السلام در تب و تاب، كه امام صادق عليه السلام فرمود: «مَنْ جَلَسَ مَجْلِساً يُحْيَا فِيهِ أَمْرُنَا لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوب»[2] و مورد ديگر كه حلاوت معنوى براى مرحوم ميرزا قدس سره داشت آن لحظه‌اى بود كه ايشان در حال مطالعه يا تدريس بودند. مرحوم ميرزا قدس سره در مجلس عزا واقعاً بى‌تاب مى‌شد و بارها به اطرافيان مى‌فرمودند: به منبرى بگوييد زياد مصيبت بخواند و خود مرحوم ميرزا قدس سره هنگام روضه مانند ابر بهارى‌

[1]- كامل الزيارات، ص 526، ح 805

[2]- مشكاة الانوار، ص 449؛ امالى شيخ صدوق، ص 131